Przejdź do zawartości

Leszek Paweł Słupecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Paweł Słupecki
Data urodzenia

1956

Zawód, zajęcie

historyk,
wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

profesor doktor habilitowany

Uczelnia

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Uniwersytet Rzeszowski

Stanowisko

profesor zwyczajny,
nauczyciel akademicki

Leszek Paweł Słupecki (ur. 1956[1]) – polski historyk, specjalizujący się w historii i archeologii średniowiecza, historii religii pogańskich oraz skandynawistyce; nauczyciel akademicki związany z uczelniami w Siedlcach i Rzeszowie[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1956 roku. Po ukończeniu kolejno szkoły podstawowej i średniej podjął studia z zakresu historii, które ukończył magisterium. W 1990 roku w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności archiwistyka na podstawie pracy pt. Organizacja przestrzeni sakralnej u Słowian zachodnich w okresie wczesnego średniowiecza przed przyjęciem chrześcijaństwa, której promotorem był prof. Stanisław Tabaczyński[3]. W 1999 roku w tej samej placówce naukowo-badawczej otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia średniowiecza na podstawie rozprawy nt. Wyrocznie i wróżby pogańskich Skandynawów. Studium do dziejów idei przeznaczenia u ludów indoeuropejskich[4].

Zawodowo związany był początkowo z Instytutem Archeologii i Etnologii PAN, na którym uzyskał wszystkie stopnie naukowe, a następnie Instytutem Historii na Wydziale Humanistycznym Akademii Podlaskiej, przekształconej w Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach[5]. Obecnie jest profesorem zwyczajnym i kierownikiem Zakładu Historii Średniowiecznej i Nordystyki na Uniwersytecie Rzeszowskim[6]. W 2005 roku prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych[2].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Wilkołactwo, Warszawa 1987[7].
  • Wojownicy i wilkołaki, Warszawa 1994.
  • Slavonic pagan sanctuaries, Warsaw 1994.
  • Wyrocznie i wróżby pogańskich Skandynawów: studium do dziejów idei przeznaczenia u ludów indoeuropejskich, Warszawa 1998.
  • Mitologia skandynawska w epoce wikingów, Kraków 2003, 2006.

Posłowie:

  • A. Gieysztor, Mitologia Słowian, wstęp K. Modzelewski, posł. L.P. Słupecki, Warszawa 2006.

Redakcje:

  • Bogowie i ich ludy : religie pogańskie a procesy tworzenia się tożsamości kulturowej, etnicznej, plemiennej i narodowej w średniowieczu: II Kongres Mediewistów Polskich, Lublin, 19-21 września 2005 roku, red. L. P. Słupecki, Wrocław 2008.
  • Between Paganism and Christianity in the North, red. L. P. Słupecki, J. Morawiec, Rzeszów 2009.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Data urodzenia w zasobach Biblioteki Narodowej w Warszawie [on-line] [dostęp 2013-12-30]
  2. a b Prof. Leszek Paweł Słupecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-12-30].
  3. Organizacja przestrzeni sakralnej u Słowian zachodnich w okresie wczesnego średniowiecza przed przyjęciem chrześcijaństwa w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2013-12-30].
  4. Wyrocznie i wróżby pogańskich Skandynawów. Studium do dziejów idei przeznaczenia u ludów indoeuropejskich w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2013-12-30].
  5. Strona archiwalna Instytutu Historii Akademii Podlaskiej w Siedlcach. ih.ap.siedlce.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-03)]. [on-line] [dostęp 2013-12-30]
  6. Informacja na stronie Instytutu Historii UR [on-line] [dostęp 2013-12-30]
  7. Wilkołactwo. lubimyczytac.pl [dostęp 2020-02-02]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]